Na całym świecie rośliny podatne są na stres który może mieć poważne konsekwencje dla różnych faz wzrostu roślin, a ostatecznie na wydajności upraw. Każda roślina ma swoje preferencje dotyczące wilgotności, nasłonecznienia i temperatury. Wpływ niektórych niekorzystnych czynników można ograniczyć, natomiast przy większości z nich trzeba działać dopiero po ich wystąpieniu. Co więcej rośliny same w sobie mają wykształcone bariery obronne, które zostały wykształcone podczas ewolucji. Czynniki powszechnie nazywane stresorami występują w postaci abiotycznej lub biotycznej.
Rośliny usytuowane są na określonych terenach i nie mają fizycznej możliwości zmiany otoczenia. Nie pozwala im to na migrację w przypadku ciężkich warunków do życia. W celu przetrwania musiały wytworzyć mechanizmy obronne co było konieczne, ponieważ szacuje się że tylko 10% roślin jest wolnych od czynników stresowych. Gdyby to nie nastąpiło Ziemia byłaby jedną wielką pustynią a ekosystem by nie istniał. Bariery fizyczne, chemiczne i rozwojowe roślin stawiają opór negatywnym czynnikom zapobiegając bądź opóźniając stres. Natomiast wytworzona tolerancji pomaga przetrwać trudne warunki zmniejszając skutki działania stresorów.
Czym różnią się stresory biotyczne od czynników abiotycznych?
Stresorami biotycznymi są żywe elementy ekosystemu takie jak patogeny, szkodniki czy rośliny konkurencyjne. Natomiast czynniki abiotyczne charakteryzują się nieożywionym pochodzeniem takim jak warunki atmosferyczne np.
- zbyt wysoka lub niska temperatura
- susza lub wymoknięcia
- brak lub nadmiar składników mineralnych
- zasolenie
- intensywne promieniowanie słoneczne
- stężenie jonów
Pierwotne mechanizmy czuciowe roślin reagują na zbyt intensywne niekorzystne warunki co wpływa na ich plonowanie. W bardzo ciężkich warunkach może nastąpić wymieranie roślin.
Czynniki negatywne może wygenerować również nasza działalność np.: pestycydy, zanieczyszczenia środowiska, kwaśne deszcze, nadmiar ozonu oraz wolne rodniki.
